Afgelopen donderdag was ik in Rotterdam. Een stad waar ik volgens mij nog nooit geweest was, en toen ik, na het eten in een wat vieze Italiaan, met mijn broertje over de Erasmusbrug liep, voelde ik me vooral erg klein. Hoewel ik ben opgegroeid in Tilburg, ben ik dus een echte Noorderling; de Randstad komt me vooral voor als een plek die reuzen huisvest. Mijn broertje lacht om mijn opmerkingen als "wat is alles hier groot" en "hoeveel mensen wonen hier wel niet". Reden voor he

"Nee! Echt waar?", roept een vriend aan de andere kant van de telefoon. Het is 1 januari twintigtwintig en we bellen elkaar voor de nieuwjaarswensen. "Jep," zeg ik, "heerlijk geslapen vanaf een uur of tien." Ik hoor de verbazing in zijn stem: hij houdt het niet voor mogelijk dat er mensen zijn die gewoon het liefste door het hele gedoe heen slapen. Als het effe kon zou ik dat ook het liefst met Kerst doen, maar van oudsher en in mijzelf voel ik de drang die dagen toch met fam

Sommige mensen denken dat ik doorzichtig ben. Dat wil zeggen dat ze vermoeden dat ze "het begrijpen" en dat ze alles van me weten. Ze verkeren in de overtuiging dat mijn transparantie vanzelfsprekend is, terwijl ik diezelfde transparantie slechts weggeef als gelimiteerd cadeautje aan uitzonderlijke mensen. Mijn vrienden, zo je wilt. Niets ergert mij zo als mensen die aanspraak doen op dat gift. Die het nemen, in plaats van te wachten tot ze het krijgen; op Kerstavond, op hun

Gisteren stond ik op Groningen CS op de bus te wachten. Naar Assen, want mijn vader had hulp nodig met het verslepen van de bedden van mijn ouders. Verbouwing van de badkamer, dus een paar weken beneden bivakkeren. Hoewel ik twee broers heb die aanzienlijk sterker zijn dan ik - of dat enkel fysiek is laat ik even in het midden - had hij mij gevraagd te komen helpen. Vader grapte, terecht, dat hij nog een aantal verhuizingen te goed had. Zodoende stond ik dus op zondagmiddag b

Mijn ex-vriendje F. noemt mij soms nog steeds de prachtigaal. Een overblijfsel uit onze liefdesrelatie. We hadden destijds het idee om daar een sprookjesboek over te schrijven. Ik ben goed met woorden, en hij kan kei goed tekenen. Voordat we ons plan in uitvoering hadden kunnen brengen, beëindigde ik de relatie. Hij is mijn beste vriend. De prachtigaal zingt. Ik corrigeerde laatst iemand, die zei dat ik schizofreen ben. Ik heb schizofrenie. Als je astma hebt, ben je ook geen

Sommige dingen zijn niet meer te repareren. Je kunt er dan aan sleutelen en knutselen, maar het ding blijft eigenlijk alleen maar verder uit elkaar vallen. Dat ding kan een apparaat in huis zijn, of een relatie, in enkele gevallen een heel leven. Ik heb veel van dat soort dingen gekend; koffiezetapparaat, computer, beste vriendin, vriendjes. Ook heb ik zelfs een tijdje gedacht dat mijn leven behoorde tot die zeldzame levens die toch niet meer te repareren zijn. Als er maar ge

Afgelopen week behaalden we in Nederland de memorabele temperatuur van 40 graden celsius. Dat leidde tot alle zomerse taferelen; (te) veel huid op straat en (te) veel ijsjes eten. En ook tot 3 dagen migraine in de avonduren omdat mijn medicatie blijkbaar iets veroorzaakt wat hyperthermie heet. Mijn zomerjurken uit het stof gevist en in zo weinig mogelijk kleding de dag doorkomen. Van nature ben ik een ijdel mens. Vorige week vergreep ik mij bijna aan het kopen van oorbellen.

Toen ik onlangs mijn leidinggevende vroeg om wat input voor mijn blogs, deed zijn eerste suggestie mij grinniken. Naast de meer voor de hand liggende thema's als "buren" en "ben ik mijn ziekte" stond bovenaan de lijst de zin "waarom ik niet op Pinkpop sta". Op 21 juni was het Lentisfestival, waar ik mijn eigen heuse minitheater had gekregen. Ik speelde de hele dag elke anderhalf uur een setje muziek. Mijn beste vriendin was die dag mee om mij te vergezellen. Mede daarom werd

Vaak, zeker wanneer ik zeg dat ik tegenwoordig in een beschermde woonvorm woon, krijg ik de vraag: "maar wat heb je dan?". Meestal is dat in een sociale omgeving, een kroeg ofzo. Het antwoord op die vraag wisselt nog wel eens. Het vergt een groot inschattingsvermogen van mijn kant, om het antwoord op die vraag te formuleren, specifiek voor de persoon die tegenover me staat. Enkele van de antwoorden zijn: "ik ben psychisch kwetsbaar", "ik ben psychose gevoelig" en "ik heb schi

Sommige weken zijn zo enerverend dat het moeilijk is ze in woorden te vatten. Aan mij de uitdagende taak dat toch te proberen, niet omdat het moet, maar omdat ik nou eenmaal die drang bezit. Hoewel schrijven met een warrig hoofd een heleboel rotzooi heeft opgeleverd (enkele meesterwerkjes daargelaten), wil ik het wederom proberen. 21 april vierde ik mijn 32e verjaardag. Mijn vriend uit Wales was overgekomen, ik had een stuk of wat vrienden uitgenodigd en het ambitieuze plan o