Kris Vesseur
- 1 feb.
#whynotme
Voor het eerst sinds lange tijd woedt de behoefte om te schrijven. Niet vanuit mijn werk, de maandelijkse blog over psychische ...
Kris Vesseur
- 22 jan.
De dromenbibliotheek.
Ik vraag me af of er mensen zijn die bij het lezen van de titel van dit stuk meteen weten waar het over gaat. Eigenlijk heb ik mij mijn...
Kris Vesseur
- 11 nov. 2022
Herfstvakantie.
Terwijl het buiten langzaam herfst wordt probeer ik niet te denken aan de bladeren die met een bewonderenswaardige standvastigheid van de...
Kris Vesseur
- 11 okt. 2022
Heler.
Ik was ziek. Tussen de optredens door snotter en hoest ik nog wat. Rondom de volle maan en door alle gebeurtenissen in het leven ben ik...
Kris Vesseur
- 29 aug. 2022
Vreemde vogels.
Voor de mensen die ik liefheb. Een van de mooiste verhalen die ik ooit las is " Vogels kijken", van Bob den Uyl. Het eerste stuk in de...
Kris Vesseur
- 1 aug. 2022
Vissenkom.
"Ik had inmiddels in Amsterdam kunnen zijn", zegt hij. Het nachtelijke telefoongesprek had inderdaad 2 uur geduurd. Wat is dat toch, dat...
Kris Vesseur
- 5 jul. 2022
Dat zie je toch?
"ik zou ook wel graag een grote mensen baantje hebben" zei ik, "iets van 8 of 16 uur in de week". Hij barstte in lachen uit. Eerder op de...
Kris Vesseur
- 25 mei 2022
Zorgeloos.
"Op een gegeven moment zeg je ons ook vaarwel", zegt ze. Mijn oren klapperen. Zo goed gaat het toch nog niet? Ik zit in het kleine...
Kris Vesseur
- 13 apr. 2022
Voor haar zoon.
"Zou jij willen zingen op mijn uitvaart?" vraagt ze. We zitten in een drukke zaal, te druk, terwijl de soulband net Aretha Franklin...
Kris Vesseur
- 21 mrt. 2022
Wind tegen.
"Het waait stevig", zeg ik, een korreltje Saharazand uit m'n ogen wrijvend. Ondertussen vraag ik me af waarom Saharazand nieuws is, in...