Sorry trut en proost
Getroebleerd als je bent
verhul je je in wazen
drinkt de wijn met
vazen tegelijk
Ik neem al afscheid
ik vaag al vager
niet omdat ik wil
maar omdat je
afdwingt
Vaarwel, mijn lief,
ik laat je los in kamers
waar de kieren in de muren
zoals altijd huichelen in rust
Ik geef het op, ik laat je vrij,
en sta slechts toe dat enkel nog
mijn herinnering aan jou en mij
in die stilte soms mijn slapen kust