Vocht.
Ze is gestopt haar tranen te benoemen
Hendrik, Annabel en Josefien
ze werden geboren en na de
korte levensloop op haar wangen
stierven ze, zo snel al,
een dood in duizend spetters
Ze is gestopt met sturen
haar roer heeft ze verankerd
immers was het niet bevestigd
aan de werkelijkheid
Haar lippen prevelen de spreuken
om demonen te bezweren
haar handen wapperen
de wegen weg
behalve als ze zingt
Het kind in haar
roept dat ze moet slapen
tot de dageraad en verder
maar de nacht heeft
haar verlinkt