R^2

Gedicht voor een vriend en een vreemde

Minnaars lijken lijken bleek en lamgestreden uitgewoond en uitgehongerd in mijn kielzog

De magie van het muzikale komt tot uiting in die handen waarvan ik me steeds afvraag welke paden zij bewandeld hebben welke lijven reeds bemind met elan en overgave

De thee is sterk net als ik

Want dat moet haast wel zoals hij de snaren slaat en streelt

Stil blijf ik wachten in mijn lijf en leden waarmee ik laatst nog onderzocht of de waarheid de wereld overtrof

Sinaasappelthee met een scheut whiskey kan het tij niet keren ocharme heren studentikoos met charme ouderwets verzopen in een kakelverse tijd

Ik weiger spijt te evenaren en dat allemaal terwijl de minnaars toekijken met lijkbleke gezichten hoe ik mijn kielzog leegkieper in een wat smoelezige sloot