Als deeg.

'Eigenlijk zijn we allemaal slaven van ons DNA' zei hij terwijl hij me tot pulp kneedde de term 'ervaren' werd hierbij tot hoogste kunst verheven

Hij slaapt, ik slobber koffie met een hoofd vol vragen en toch, schat er begint me iets te dagen

Als honingdeeg zijn we stroperig maar vloeibaar; makkelijk hanteerbaar in mierzoete lekkernijen

En wanneer we vrijen word ik even iemand anders een kunstenaar die ooit een dorpsgek was:

Het waanzinnige viert zege doch de waanzin past