Avondklok
- Kris Vesseur
- 26 jan 2021
- 1 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 13 mrt
Heimelijk unheimisch in
de vroege ochtenduren stil sluip ik door het huis maak de badkamer schoon maar geen wasjes draaien: denkend om de bovenburen Haar dikke buik terwijl ik de kilo’s verlies in razend tempo door de wederopbouw De wereld beangstigt me met het stenen gooien verdeel en heers het volk, het mes, het leger mens, beheers je! De stille slachtoffers ken ik niet al voel ik me soms een van hen terwijl de klok stilstaat op 5 voor 9 sneeuwt het zacht - steeds harder De winter zal nog langer duren “Voor volk en land!” hoor ik haar betogen en om 5 uur word ik wakker vlak nadat we weer de straat op mogen
Recente blogposts
Alles weergevenLuidkeels zingt mijn lief mij toe dat hij eerbied heeft voor grijze haren en ik kan maar niet bepalen wat ik aandoenlijker vind de...
De dagen zijn zo breekbaar als te dun geblazen glas en ik ben te onhandig met mijn olifantenpas Ik manoeuvreer er tussendoor oplettend...
Je haar zat soms een beetje in de war maar dat hoort misschien ook bij een dichter in jouw geval gaf die coupe je woorden extra kracht Ik...