Bezeten
- Kris Vesseur
- 25 jun
- 1 minuten om te lezen
Samen strijken we de lakens glad
hij met grotere precisie en ik
met ledematen die ik nooit bezat
De fantoompijn is onuitstaanbaar
en eerder
voelde de omhelzing aangenaam
alsof het de oom met saxofoon was
maar nu
maakt het me bang
Ik wacht al zo lang
tot ik me beter voel
tot ik m'n verstand verlies
tot er oorlog komt
tot anderen eens niet tegen me aanlopen
op weg naar Albert Heijn
Bezweet en bezeten:
de huidige staan van zijn
Ik wil alleen maar dommelen
door alle sensaties heen
maar ik voel de handen op me rusten
als een knuffel uit het hiernamaals
of een bevestiging uit het verleden
opdat ik niet vergeet
Dat dromen hebben
slechts een luxe is
en slapen is
niet aan mij
besteed