Brief aan mijn lief.
De man die je ooit was
staart me aan met rood-doorlopen
ogen en ik vraag of je me nog lief vindt
Je antwoord is hetzelfde
- gelukkig wel - als altijd
De man die je ooit was
terwijl zij een kindje baarde
trok die lijnen in je onvolmaakte ziel
een glimp van de toekomst zag je
en in dat leven, het hare en het zijne
ben je nog altijd wie je was
toen
En nu ben je hier, telefonerend
met het kind dat ik niet ken maar dat
welliswaar ook mijn gedachten
tormenteert, terwijl de vogel
in de boom achter mijn huis
zijn nest allang verlaten heeft:
winter doet dat met je
De man die je kan zijn
staart me aan met heldergroene
ogen en ik zeg dat ik je lief vind
Ik denk dat je moet vechten, lief
strijden voor de kleine muis die langzaam
ten onder gaat aan de te complexe haat/liefde
van de moeder valk, hoe kan ze anders
dan jagen - het is haar natuur
De man die je ooit was
pakt mijn hand vast en dankt me
en ik knijp zachtjes in die vingers en
hoop alleen maar dat je de man kan zijn
die kiest voor de beste versie
van zichzelf
Comments