De pijnrover

Vluchtig werd mijn pijn gestolen de dief in de nachtelijke uren getormenteerd en zelfverzekerd staand als een huis

Ik zou willen dat ik jouw leven had of in ieder geval je doortastendheid waarmee je korte metten maakt met alle ellende uit het mijne

Maar wie ben ik nog zonder dat? Wie ben ik zonder nieuwe sneden? Wie ben ik als alles uitwist wat mij ooit tot juist dat mens maakte?

Vluchtig werd mijn pijn gestolen en de dief in de nacht is die man tussen mijn lakens die me doet voelen en genezen en grinniken

En dat alles binnen weken daadkrachtig en vlug ik zou het willen schreeuwen: Geef godverdomme terug!