De torenkamer.

Onbelastbaar ben je dus zeg ik dat ik oke ben

Je praat zoveel maar je stelt me enkel vragen met je handen verzoeken dien je - meestal in drievoud - in via aanraking en verzoenen doe je in 't geheel niet

Ik houd vandaag het midden tussen waarheid en realiteit krampachtig in de gaten ik sta daar als een wachter voor de poorten van de hoop met sabels en zwaarden met littekens van hen die je voorgingen

Jij zegt dat iemand zei dat bloed de wereld overneemt als een aderlating manifesteert het een groot niets

Dat was al zo lang geleden in een land hier ver verdaan

Ik verwelkom je met zieke armen in mijn kastelen van karton schreeuw je leuzen van liefde en wanhoop toe vanuit de torens van ivoor

Hoewel, dat zou ik willen maar ik zeg alleen Och lieverd ik red me heus wel hoor