Held op sokken.

De man doet er lang over als de deur opent zie ik waarom: de droevige staat van de gitzwarte rolstoel haalt het zelfs niet bij de pijnlijke status van zijn ziel

Ik weet al dingen over dode kinderen en vuil ondergoed dat eigenlijk niemand zich om hem bekommert behalve zij en daarom ik

En voor even zijn wij helden

Ik gun hem zijn Perzische tapijten zijn wijnrode asbakken met versiersels zijn oude camera die belangrijk is of is geweest ik gun hem licht en frisse lucht ik wens hem een ander leven toe waarin dochters blijven leven en vrouwen niet worden verkracht

We kwamen -weer- te laat

Zijn verhaal streelt zacht het mijne en ik vraag me af of ik al wel dit vage deel kan zijn van deze mooie heroïek

Ik vraag me af waarom ik als de bel gaat me nog immer naar de voordeur spoed om daar steevast de pakketbezorger aan te treffen met een pakje met sokken van de Wehkamp

voor de buren notabene