Januari.

Op een grijsblauwe maandag

de eerste van het nieuwe jaar

stel ik het ontbijten uit

föhn de krullen in mijn haar

en denk mezelf wanhopig

om tien voor twee

Ik ben in alles dus te laat vandaag

Lijden voel je pas

wanneer je honger hebt

zei mijn grootmoeder altijd

maar haar overgebleven haren

waren immer weelderig gekapt

haar huid verzorgd

en proper

Sterven aan een hongersnood

hoeft er niet armoedig uit te zien

Negentien jaar later

denk ik nog steeds aan d'r

en naar bed gaan gaat niet

zonder de rituelen

Oma, Eddie en DJ aan

opdat we warm en behaaglijk zijn

want bij ons heeft alles in

het huis een eigen naam

gek genoeg van medemusici

maar dat ligt buiten onze macht

Dingen heten zoals ze heten

en dingen gaan zoals ze gaan

en ik denk mezelf wanhopig

op een grijsblauwe maandag die

als we de voorspellingen

geloven moeten nog

vele malen erger wordt