Nachtschade
- Kris Vesseur
- 6 apr 2022
- 1 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 13 mrt
Je laat me achter met de restanten van de nacht een dubbele kop koffie een enkele druppel bloed en lakens die aan verversing toe zijn
Ik denk aan de bundel van de vriendin die nog altijd in mijn kast staat en neem me voor die weer eens ter hand te nemen
Ik denk aan de woordspelletjes die ik speelde met de saxofonist terwijl hij me even vasthoudt in een drukbezette kroeg dat is fijn
In late uren gaan we huiswaarts altijd huiswaarts en jij doet, héél karakteristiek, de voordeur op de knip die ik nooit gebruik
Je opent een klein beetje dat is fijn
Je laat me achter met restanten ze schreef het ooit zo pakkend: Nachtschade alles wat er over is van ons samenzijn
Recente blogposts
Alles weergevenLuidkeels zingt mijn lief mij toe dat hij eerbied heeft voor grijze haren en ik kan maar niet bepalen wat ik aandoenlijker vind de...
De dagen zijn zo breekbaar als te dun geblazen glas en ik ben te onhandig met mijn olifantenpas Ik manoeuvreer er tussendoor oplettend...
Je haar zat soms een beetje in de war maar dat hoort misschien ook bij een dichter in jouw geval gaf die coupe je woorden extra kracht Ik...