Schatzoeken
- Kris Vesseur
- 20 mrt 2024
- 1 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 12 mrt
Met mijn handen in de modder
graaf ik naar de zin
Ik zei nog tegen haar
dat ik eruit zie als een piraat
met vingernagels met rouwranden
en ledematen vol littekens
Ze zegt dat ik de kapitein ben
over eigen schip en tocht
en dat landkaarten zinloos zijn
want niemand weet
waar de schat begraven ligt
Op de bodem van de zee
kom ik tot rust
naast het scheepswrak
dat ooit mijn leven was
Het is wennen
zonder houten poot en haak
en met lange mouwen
ziet niemand dat ik vroeger
iemand anders was
Dat ik zeeën heb bevaren
en mensen heb gedood
dat ik kinderen kielhaalde
die zich op mijn wateren begaven:
dat ik meedogenloos kon zijn
Met mijn handen in de modder
graaf ik naar de zin
van leven zonder ziekte
van schatzoeken zonder einddoel
van strijd zonder gewin
Recente blogposts
Alles weergevenLuidkeels zingt mijn lief mij toe dat hij eerbied heeft voor grijze haren en ik kan maar niet bepalen wat ik aandoenlijker vind de...
De dagen zijn zo breekbaar als te dun geblazen glas en ik ben te onhandig met mijn olifantenpas Ik manoeuvreer er tussendoor oplettend...
Je haar zat soms een beetje in de war maar dat hoort misschien ook bij een dichter in jouw geval gaf die coupe je woorden extra kracht Ik...