Stopweek

De dagen zijn zo breekbaar

als te dun geblazen glas

en ik ben te onhandig

met mijn olifantenpas

Ik manoeuvreer er tussendoor

oplettend niets te raken en te breken

maar het regent scherpe scherven

van de te vroeg gebroken weken

Huilen doe ik om het minste

de ratio en rede die ik verlies

ik ben dus toch zo'n godvergeten vrouw

want ik word boos om vrijwel niets

Ik tel de glazen dagen af

tot ik, of iemand, mij herkent

en wie het als 'een ongemak' bestempelt

is dus overduidelijk een vent

Recente blogposts

Luidkeels zingt mijn lief mij toe dat hij eerbied heeft voor grijze haren en ik kan maar niet bepalen wat ik aandoenlijker vind de...

Je haar zat soms een beetje in de war maar dat hoort misschien ook bij een dichter in jouw geval gaf die coupe je woorden extra kracht Ik...

Op een grijsblauwe maandag de eerste van het nieuwe jaar stel ik het ontbijten uit föhn de krullen in mijn haar en denk mezelf wanhopig...

bottom of page