Vergrijzing

Luidkeels zingt mijn lief mij toe

dat hij eerbied heeft voor grijze haren

en ik kan maar niet bepalen

wat ik aandoenlijker vind

de stiekem welgemeende boodschap of

zijn onvermogen de juiste noten te raken

We worden oud, verzucht ik

en ik tel de overwinningen van de

ontsnappingspogingen aan mijn genen

oma bleek al grijs met achttien jaren

Ik draag ze beiden

één in ingekorte versie rond mijn nek

de ander om mijn ringvinger waar mijn

eigen naam in gegraveerd staat:

verzekeringen van

mijn afkomst

Het is de tijd van het jaar waarin

ik weet dat hier de bloedlijn stopt

wat opzich ook wel oke is want

inmiddels ben ik tegelijkertijd

veel te jong en veel te oud

Een puber in vergrijzing

met een half leven om in te halen

De lentezon verkleurt

mijn blonde lokken verder en

de liefde draagt zijn hoed

ik vertel hem met lichte onzekerheid dat

grijze krullen anders krullen

Hij kijkt me even aan en zingt dan

"Geen zorgen, lief, het staat je goed"